Colette: “Sinds het prille begin van Jumbo zien we onze winkels niet als magazijnen vol met boodschappen, maar juist als een warme plek waar je als klant gezien wordt. Op de plekken waar we winkels hebben, willen we ook écht aanwezig zijn. We willen onze rol pakken in de lokale maatschappij. Daar hamer ik altijd op als we weer een winkel openen. Wie zijn de omwonenden? Hoe kunnen we het zorgcentrum in de buurt ondersteunen? Vaak kan zoiets met kleine gebaren. Door de bloemen die over zijn te schenken bijvoorbeeld, of met oliebollen rond oudjaar. Het is ook gewoon een kwestie van goed ondernemen. Het verhoogt de betrokkenheid van je medewerkers en de loyaliteit van klanten.”

Nicole: “In dit winkelcentrum hier in Barendrecht kan ik kiezen uit drie supermarkten, maar ik blijf bewust bij deze Jumbo komen. Niet eens zozeer voor de prijzen of het assortiment. Wél voor het sociale gezicht. Het is geweldig dat een medewerker in een rolstoel er gewoon een baan heeft; zij mag gezien worden. Of de jongen met een geestelijke beperking; die doet enorm zijn best. De meiden van de bloemenafdeling werken er al heel lang. Ze kénnen je gewoon. Als ik een keer alleen kom, dan is meteen de vraag: waar is je moeder?”

Colette: “Ik ben graag in onze winkels. Zien hoe klanten winkelen en hoe onze medewerkers daar een grote rol in spelen. Om het echt goed mee te maken werken kantoormedewerkers elk jaar minimaal een dag mee. Ik doe dat vaak achter de kassa. Dan merk je pas echt hoeveel mensen een gezellig praatje op prijs stellen. Het heeft mijn ogen geopend, en zo is het idee van de Kletskassa ontstaan. In de Nationale Coalitie tegen Eenzaamheid moedig ik ondernemingen aan om ook hun rol te pakken. Kijk, eenzaamheid is vooral een mindset. Dat kan je doorbreken door het zelfvertrouwen en de eigenwaarde van mensen aan te wakkeren. Dat proberen we bij Jumbo te doen door klanten in hun hart te raken. Vaak met kleine dingen, zoals de workshop bloemschikken in de Week tegen Eenzaamheid. Met een zelfgemaakt Klets-boeket kun je iemand net dat beetje extra aandacht geven.”

Nicole: “Barbara van de bloemenafdeling had ons attent gemaakt op dit initiatief. Ik ben mantelzorger voor mijn moeder en ga vaak samen met haar boodschappen doen. Ze koopt wel een paar keer per week bloemen. De medewerkers zetten altijd direct een stoeltje voor haar neer tijdens het wachten, want ze kan niet zo lang staan. Het is heel vertrouwd voor haar. Ze is enorm sociaal hoor, ze kletst tegen alles en iedereen. Een bezoek aan de winkel is toch een soort uitje voor haar.”

Colette: “We willen écht uitstralen dat iedereen ertoe doet. En daar moeten we ook naar handelen. Ervoor zorgen dat mensen in de buurt elkaar beter leren kennen. Neem de iftar aanschuiftafels, die we in steeds meer Jumbo winkels tijdens de ramadan organiseren. Daar gaat een warm, verbindend gevoel vanuit, dat heel mooi past bij een familiebedrijf als Jumbo. Heel bewust stimuleren we diversiteit en inclusie op de werkvloer. Daar geloven we oprecht in. Je moet nieuwsgierig blijven, belangstelling hebben voor elkaar, voor andere culturen. Zonder die nieuwsgierigheid staat het leven stil.”

Nicole: “Kijk, dat vind ik nou een fantastisch initiatief, zo’n iftar aanschuiftafel. Integratie moet van twee kanten komen. We kunnen niet zonder elkaar, en we kunnen veel leren van elkaars leefwijze. Vijftien jaar geleden had ik nog nooit couscous of baklava gegeten. Nu kun je dat gewoon bij Jumbo kopen – geweldig! Mengen en mixen, daar wordt een samenleving sterker van. Ik leef ervan op om met allerlei mensen in gesprek te gaan. De supermarkt is daar een uitstekende plek voor.”